Ο Βρογχοσπασμος στους αθλητές είναι απειλή!

Του Στρατιωτικού Ιατρού Ειδικού Παθολόγου Ρηγόπουλου Δημήτριου
Email dr.rigopoulos@hotmail.com
Ιατρείο Λ. KΚηφισίας 30, Αμπελόκηποι, Αθήνα
Τηλ. 2107700211

O βρογχόσπασμος είναι μια κατάσταση κατά την οποία μειώνεται αιφνιδίως η παροχή αέρα στους πνεύμονες, λόγω στένωσης (σπασμό) των αεροφόρων οδών.
Στους αθλητές είναι μια σημαντική παρενέργεια διότι είναι αυτοί που χρειάζονται μεγαλύτερη ποσότητα αέρα κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση.
Αυτό συμβαίνει στο 90% των ανθρώπων που πάσχουν από άσθμα και περίπου το 15-20% του γενικού πληθυσμού, πολύ από τους οποίους δεν το γνωρίζουν. Τα τυπικά συμπτώματα είναι παρατεταμένος βήχας μετά την άσκηση, μειωμένη απόδοση, μυϊκές κράμπες, ναυτία, υπερβολική κόπωση κατά την άσκηση.
Έχουν γίνει πολλές μελέτες σε σχολεία και στο γενικό πληθυσμό, που δείχνουν ότι 15-30% από τους κατά τα άλλα φυσιολογικούς έπασχαν από βρογχόσπασμο. Οι μισοί από αυτούς δήλωσαν ότι δεν γνώριζαν την κατάσταση τους. Το πιο εντυπωσιακό ήταν σε μια μελέτη στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου βρέθηκαν 17% είχαν βρογχόσπασμο και οι ίδιοι το έμαθαν όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας.
Η διάγνωση γίνεται με σπιρομέτρηση πριν και μετά την άσκηση. Όταν δεν είναι δυνατή αυτή η εξέταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί διαγνωστικά εισπνεόμενη αγωγή, κατά την άσκηση και αν βελτιωθούν τα συμπτώματα υποδηλώνει την ύπαρξη της νόσου.
Η θεραπεία μπορεί να είναι φαρμακευτική, σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού, αλλά υπάρχουν και μέτρα πρόληψης για την εκδήλωση της νόσου. Προληπτικά θα πρέπει να υπάρχει ένα σταδιακό ζέσταμα του αθλητή που πρέπει να φθάνει μέχρι το 80% του μέγιστου σφυγμού, που μπορεί να επιτύχει. Στη συνέχεια εάν περάσουν τα πρώτα 8 λεπτά της κυρίας άσκησης, τότε θεωρείται ότι δεν θα αναπτυχθεί ο βρογχόσπασμος.
Σημειώνουμε ότι ο βρογχόσπασμος αποτελεί αιτία αιφνιδίου θανάτου και επιβάλλεται να αποκαλύπτεται, για να μπαίνουν τα άτομα σε αγωγή, ώστε να απολαμβάνουν ασφαλή άθληση. Από την κοινή εμπειρία γνωρίζουμε oτι στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία μέριμνα ως προς αυτό το θέμα, για το οποίο θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούν, τόσο οι αθλούμενοι, όσο και οι ομοσπονδίες των αθλημάτων.